کد مطلب:28341 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124
1679. امام علی علیه السلام: بار خدایا! تو می دانی كه آنچه از ما سر زد، نه به خاطر رغبت در قدرت بود و نه جستجوی زیادی دنیا؛ بلكه می خواستیم نشانه های دین را به جای خود بنشانیم و اصلاح را در شهرهایت آشكار سازیم، تا بندگان ستمدیده ات ایمنی یابند و حدود معطّل مانده ات، اجرا گردد.[2]. 1680. امام علی علیه السلام - در عهدنامه اش به مالك اشتر -: لشكریان به اذنِ خداوند، دژهای مردم و زینت زمامداران، و موجب عزّت دین و امنیت راه هایند، و شهروندان، جز به آنان استوار نگردند... صلحی را كه دشمنت تو را بدان فرا خوانَد و خشنودی خداوند درآن است، رد مكن؛ چرا كه در صلح، آسایش سپاهیان و آسودگی تو از غُصّه ها و امنیت شهرهاست.[3]. 1681. امام علی علیه السلام: مردم را چاره ای از حكمرانی نیكْ رفتار یا فاجر نیست كه در حكومتش مؤمن، كار خود كند و كافر، بهره خود بَرَد و خداوند هر یك را به سرانجام مقدّرش برساند و بدان وسیله، ثروت های عمومی فراهم آید، و با دشمنْ پیكار گردد، و راه ها امن شود، و حقوق ناتوان از توانمند ستانده شود، تا آن جا كه نیكورفتار، آسوده باشد و از گزند تبهكار، در امان مانَد.[4].
1678. امام علی علیه السلام: بدترینِ شهرها، شهری است كه در آن، امنیت و آبادانی نیست.[1].